Τα 15 σημεία των αλλαγών στο Δημοτικό που θα ανακοινωθούν την Πέμπτη

Προσωποπαγείς θέσεις Στελεχών Εκπαίδευσης-Πρόταση για αλλαγές στη διοίκηση της εκπαίδευσης και στην Επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.
Σύμφωνα με πληροφορίες , η τελική πρόταση για τις αλλαγές στο Δημοτικό Σχολείο, που θα διατυπωθεί στη συνεδρίαση της Πέμπτης, του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, από την πρόεδρό του Ομ. Καθηγήτρια Στέλλα Πριόβουλου, θα κινηθεί σε 15 πλαίσια. Ειδικότερα, η πρόεδρος του ΣΠΔΕ κ. Πριόβολου θα τονίσει την ανάγκη αντιμετώπισης, κατά προτεραιότητα, των ακόλουθων θεμάτων στο Δημοτικό Σχολείο:
1. Η ανάγκη ομοιογένειας των διαφορετικών τύπων δημοτικού σχολείου.
2. Η συρρίκνωση του ελεύθερου χρόνου των μαθητών: το σχολείο που «πνίγει» τους μαθητές.
3. Η τσάντα που πρέπει να μένει στο σχολείο, ο μικρός μαθητής που πρέπει να μελετά στο σχολείο και να παίζει και να διασκεδάζει στο σπίτι ή εκτός σπιτιού.
4. Η Επίτευξη της συνοχής της ύλης με εξορθολογισμό της έκτασης της διδακτέας ύλης. Αντιστοιχία στόχων και αναλυτικού προγράμματος, έλεγχος της σχολικής μονάδας ως προς την επίτευξη των σκοπών και των επιδιώξεων του προγράμματος σπουδών .
5. Η Βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης γνώσης σε όλους τους μαθητές. Ανακαλυπτική – διερευνητική, ομαδοσυνεργατική μέθοδος, μαθητοκεντρική διδασκαλία, προώθηση εναλλακτικών διδακτικών προσεγγίσεων ανάλογα και με τις ατομικές ιδιαιτερότητες και εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών κάθε τάξης. Δημιουργία κινήτρων μάθησης.
6. Η ενίσχυση της πολιτισμικής ευαισθητοποίησης των παιδιών μας, η κατανόηση της λαϊκής παραδοσιακής μας κουλτούρας αλλά και της κλασικής και των σύγχρονων μορφών τέχνης με σκοπό να εκτιμήσουν τον κόσμο των τεχνών, της μουσικής και της λογοτεχνίας μας αλλά και τα επιτεύγματα των άλλων λαών στον τομέα της τέχνης.
7. Η καθολική εφαρμογή του «κοινωνικού σχολείου». Το άνοιγμα του σχολείου στη διανόηση, στην τέχνη, στην άθληση και στην τοπική κοινωνία.
8. Ο βαθμός αξιοποίησης πολλαπλών εκπαιδευτικών υλικών – μέσων και ουσιαστικής χρήσης ηλεκτρονικών και συμβατικών βιβλιοθηκών στην καθημερινότητα των εκπαιδευτικών μονάδων. Το ηλεκτρονικό βιβλίο (e-book).
9. Ο Σεβασμός της διαφορετικότητας και της πολιτισμικής ετερότητας στο πλαίσιο μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
10. O Περιορισμός της σχολικής αποτυχίας και της μαθητικής διαρροής.
11. Η Παροχή πιστοποιημένων τίτλων σπουδών αντίστοιχων με αυτούς άλλων χωρών της Ε.Ε. Πιστοποίηση επιπέδου γλωσσομάθειας και γνώσεων Πληροφορικής σε περιφερειακό ή εθνικό επίπεδο.
12. Το περιεχόμενο και το επίπεδο μιας διαρκούς, πολύμορφης και ποιοτικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών αλλά και των διοικητικών υπαλλήλων. H προώθηση της διά βίου εκπαίδευσης για τη διαρκή αναβάθμιση της γνώσης.
13 Η αναδιάρθρωση της δομής της διοίκησης και της επιστημονικής καθοδήγησης της εκπαίδευσης, τόσο στην κεντρική υπηρεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ, όσο και στις περιφερειακές υπηρεσίες και στους εποπτευόμενους φορείς, προκειμένου να αναπτυχθεί μια δομημένη στρατηγική επιλογή και να γίνει αποτελεσματική η διαχείριση της καινοτομίας.
14. Η επάρκεια του εκπαιδευτικού, του διοικητικού και του βοηθητικού προσωπικού, προκειμένου οι εκπαιδευτικές μονάδες να λειτουργούν με στοιχειώδη ποιότητα, αλλά και η αντιμετώπιση προβλημάτων υλικοτεχνικής υποδομής.
15. Τέλος, ο σχεδιασμός και η θεσμοθέτηση μέτρων για την τεκμηρίωση – διασφάλιση – ανατροφοδότηση της ποιότητας στο εκπαιδευτικό σύστημα και αντίστοιχων κινήτρων για το ανθρώπινο δυναμικό.
ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Σχετικά με την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών η πρόταση της προέδρου του ΣΠΔΕ θα κινηθεί στο ακόλουθο πλαίσιο:
Επειδή:

-προκύπτει και ουσιαστικό πρόβλημα ενημέρωσης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών,

-μια κριτική αποτίμηση των μέχρι σήμερα επιμορφωτικών δράσεων εμφανίζει ελλείψεις και

-υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών, οι οποίοι έχουν πολλά χρόνια να παρακολουθήσουν κάποιο επιμορφωτικό σεμινάριο, πέραν της εισαγωγικής επιμόρφωσης.

ΠΡΟΤΑΣΗ: Τίθεται, θέμα επαναπροσδιορισμού του περιεχομένου της επιμόρφωσης και υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου και ουσιαστικού προγράμματος συνεχούς επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών στα γνωστικά τους αντικείμενα, στις νέες μεθόδους διδασκαλίας, αλλά και σε ζητήματα παιδαγωγικής πράξης, διαχείρισης κρίσεων και μεθόδων εφαρμογής Καινοτόμων Προγραμμάτων. Και αυτό μπορεί να γίνει με στροφή, όπως ήδη συμβαίνει διεθνώς, στην ενδοσχολική και διασχολική επιμόρφωση με παράλληλη αξιοποίηση της εξ αποστάσεως επιμόρφωσης. Επιβάλλεται η διασύνδεση της επιμόρφωσης με την καθαυτή σχολική πράξη και ζωή μέσα στην οποία αναπτύσσεται το «κοινωνικό σχολείο» και μάλιστα στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εστιάζει σε εκείνη την επιμόρφωση που οδηγεί στον μετασχηματισμό του ρόλου του εκπαιδευτικού, ο οποίος θα πρέπει να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας της πληροφορίας και της γνώσης, της κοινωνικής συνοχής και της ενεργούς συμμετοχής των πολιτών.

ΔΙΟΙΚΗΣΗ –Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ-ΩΡΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Σχετικά με την εκπαιδευτική αξιολόγηση η πρόταση της κ. Πριόβολου θα κινηθεί στο ακόλουθο πλαίσιο:

α/ Καθοριστικός παράγοντας που επηρεάζει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι το υφιστάμενο εκπαιδευτικό διοικητικό πλαίσιο. Είναι κοινός τόπος ότι η διοίκηση της εκπαίδευσης στη χώρα μας ασκείται κατά τρόπο συγκεντρωτικό και γραφειοκρατικό μέσω μιας ιεραρχικής πυραμίδας. Οι λαμβανόμενες αποφάσεις της ηγεσίας του Υ.ΠΑΙ.Θ και των διευθύνσεών του διαχέονται ιεραρχικά προς όλα τα όργανα διοίκησης της εκπαίδευσης σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Αντίστοιχα, η απόδοση λόγου και ευθυνών γίνεται και πάλι ιεραρχικά εκ των κάτω προς τα άνω.

β/ Η ανελαστική δομή της διοίκησης από το ένα μέρος υποδηλώνει έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους υφισταμένους της ιεραρχικής πυραμίδας και από την άλλη, παραδόξως, δεν επιζητεί την απόδοση λόγου. Το σύστημα δεν ευνοεί την αμφίδρομη και αποκεντρωμένη λειτουργία ή την ανατροφοδότησή του εκ των κάτω προς τα άνω της πυραμιδοειδούς ιεραρχίας. Εφόσον οι εντολές στέλνονται πάντοτε ιεραρχικά, οι περιπτώσεις ανάληψης πρωτοβουλιών και αποφάσεων από τη βάση της σχολικής μονάδας είναι μάλλον μηδαμινές.

γ/ Και ο ρόλος του Διευθυντή του σχολείου ασφυκτιά μέσα στη γραφειοκρατική διεκπεραίωση και στην τυπική ορθότητα. Για τον λόγο αυτό είναι ανάγκη να μετασχηματισθεί ο διαχειριστικός και προσωποπαγής ρόλος του Διευθυντή σε ρόλο ηγέτη που γνωρίζει να εμπνέει και να συντονίζει μέσα από ανοικτές και συμμετοχικές δράσεις. Ακόμη και ο τρόπος επιλογής των στελεχών της διοίκησης, αφού ληφθούν υπόψη και εξειδικευμένες γνώσεις και δεξιότητες, είναι ανάγκη να είναι σταθερός, σε θέσεις που μετά από μια πρώτη επιτυχή και αξιολογημένη θητεία θα μετατρέπονται σε προσωποπαγείς. Φυσικά οι διαδικασίες επιλογής δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να αποτελούν αντικείμενο οποιασδήποτε «πολιτικής ή συνδικαλιστικής λειτουργίας».

δ/ Επομένως, χρειάζεται να αναληφθούν πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση ενός αποκεντρωμένου συστήματος διοίκησης της εκπαίδευσης και καθορισμού ενός διαφορετικού διοικητικού και παιδαγωγικού πλαισίου λειτουργίας της σχολικής μονάδας. Η ελευθερία και αυτοοργάνωση του σχολείου επιβάλλει τη μεταφορά διοικητικών αρμοδιοτήτων από την κεντρική διοίκηση στη σχολική μονάδα.



ε/ Στο πλαίσιο αυτό το ίδιο το σχολείο θα μπορεί να προσαρμόζει σε ένα ποσοστό το ωρολόγιο πρόγραμμά του, αλλά και να έχει τη δυνατότητα κάποιας προσαρμογής του προγράμματος σπουδών στις ιδιαίτερες ανάγκες του μαθητικού δυναμικού, να επιλέγει θέματα και τρόπους επιμορφωτικών δράσεων, να εισάγει Καινοτόμα Προγράμματα, να προβαίνει στην αυτοαξιολόγησή του και τέλος, να διαχειρίζεται αυτόνομα τα του οίκου του, με τη μικρότερη δυνατή κεντρική παρέμβαση. Η υπέρβαση της αδράνειας και της εσωστρέφειας του σχολείου απαιτεί αποκεντρωτικές πρωτοβουλίες, ανοικτές και δημιουργικές διαδικασίες από την κεντρική υπηρεσία. Δίχως συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων απονευρώνεται ουσιαστικά το ανθρώπινο δυναμικό κάθε σχολικής μονάδας.