ΟΧΙ τέτοιο όχι.

Επειδή ήδη οι ένοχοι προσκυνημένοι Νενέκοι, βγαίνουν σε παράθυρα και πάνελ προσπαθώντας να αποδομήσουν το ΟΧΙ, οφείλουμε εξαρχής να πούμε ότι το ΟΧΙ της Κύπρου, όχι μόνο δεν αποτελεί ήττα, αλλά είναι ένα άριστο μάθημα, για τους λαούς όλης της Ευρώπης, κυρίως όμως του Νότου.
Ήταν ένα άριστο μάθημα για όσους νομίζουν ότι οι λύκοι της Ευρώπης καταλαβαίνουν από διάλογο και από επιχειρήματα. Ήταν ένα άριστο δίδαγμα για όλους εκείνους που πιστεύουν ότι με την διαπραγμάτευση και την επαναδιαπραγμάτευση, μπορεί να πειστεί η Μαφία του Βερολίνου και των Βρυξελλών. Ήταν ένα ατράνταχτο επιχείρημα, ότι δεν τολμάς να επισκεφτείς την έδρα των λύκων για συζήτηση, κυρίως όσο επιμένεις να παραμένεις αρνί…
Το ΟΧΙ της Κύπρου, βάλσαμο στις πληγωμένες υπερηφάνειες όλων των Ελλήνων, αναστάτωσε την Ευρώπη και μέρος του πλανήτη, για περισσότερο από μια εβδομάδα, αν και δεν ήταν ένα καθαρό ΟΧΙ, του Κυπριακού λαού, με αποφασιστικότητα, βάθος και περιεχόμενο ρήξης. Δεν ήταν ένα καθολικό όχι ανθρώπων έτοιμων για όλα. Δεν ήταν ένα όχι πολέμου, αλλά συμβιβασμού και συνθηκολόγησης . Ήταν ένα όχι, αποφυγής των χειρότερων, ένα καθαρά αμυντικό όχι. Παρόλα αυτά ταρακούνησε αυτούς που μέχρι σήμερα δεν είχαν συνηθίσει σε τέτοια όχι. Και αυτό είναι ευχάριστο και καλοδεχούμενο.

Το καθαρό δίδαγμα που βγαίνει από αυτό το crash test, είναι ότι ένα ΟΧΙ, πρέπει να είναι ρωμαλέο, δυνατό, μαζικό. ΟΧΙ αμφισβήτησης των πάντων, όχι του μέρους. ΟΧΙ ρήξης με το σύνολο και όχι με δευτερεύουσες πτυχές. Ημίμετρα, ψευδαισθήσεις, αυταπάτες εδώ δεν χωρούν.

Στον κηρυγμένο πόλεμο δεν πας να πολεμήσεις, με σφεντόνες. Πας με όπλα και πυρομαχικά. Και τα όπλα και τα πυρομαχικά, σήμερα είναι η απόφαση ενός λαού. Αυτήν παίρνεις μαζί σου και πας στις Βρυξέλλες. Την ορμή του λαού μαζί με την καλή του προετοιμασία και εκπαίδευση για τα πολύ δύσκολα. Έτσι πας στις ξένες πρωτεύουσες, όχι για να διαπραγματευτείς, αυτό πια είναι αστείο, αλλά για να ανακοινώσεις τις προθέσεις σου και τις αποφάσεις σου.

Αν δεν υπάρχει η δύναμη, η θέληση και η επίγνωση ενός λαού, η καθαρή του διάθεση και ετοιμότητα για ΟΛΑ, δεν πας πουθενά. Κάθεσαι και περιμένεις να πεθάνεις αργά και βασανιστικά. Αλλιώς ετοιμάζεσαι για να πεις το ΟΧΙ, ετοιμάζοντας και τον λαό για τα δύσκολα που έρχονται.

Από το παράδειγμα της Κύπρου, νομίζω επλήγησαν κυρίως οι αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ, για διαπραγμάτευση και διάλογο, η επιμονή του για λύση εντός Ευρώ, η πίστη του ότι λύση για το θύμα μπορεί να υπάρξει, μόνο μέσα από την καλή διάθεση του δολοφόνου.

Από το παράδειγμα της Κύπρου, απεδείχθη ότι εντός Ευρώ, μόνο περιπέτειες έχει να περιμένει ο ελληνικός λαός, αυξανόμενες και εντονότερες. Λύση σε αυτήν την Ευρώπη, δεν πρόκειται να έρθει, πόσο μάλλον σε αυτό το σύστημα.

Από το παράδειγμα της Κύπρου, απεδείχθη ότι το τέλος του μονόδρομου που μας υπαγορεύουν και επιβάλλουν, είναι ο θάνατος, της κοινωνίας, της οικονομίας, της χώρας, του λαού.

Από το παράδειγμα της Κύπρου φάνηκε ότι τέτοια ΟΧΙ φέρνουν χειρότερα αποτελέσματα. Φάνηκε ότι ΜΟΝΟ ένα βροντερό συνολικό και αδιαπραγμάτευτο ΟΧΙ μπορεί να εγγυηθεί θετικές εξελίξεις. Πριν όμως το μεγάλο λαϊκό ΟΧΙ, ας ξεκινήσουμε από τα ατομικά, μικρά, προσωπικά ΟΧΙ.

Όχι στα ατομικά παραμυθιάσματα.

Όχι στις ψευδαισθήσεις.

Όχι στον φόβο.

Όχι στην κοροϊδία.

Όχι στην άγνοια.

Όχι στην ενσωμάτωση.

Όχι στο προσωρινό βόλεμα.

Όχι στην ταπείνωση.

Όχι στην ευκολία.

Όχι στην ανάθεση.

Όχι στις αναβολές.



ΥΓ. Η όποια δυσάρεστη εξέλιξη στον Κυπριακό λαό και η σύνδεσή της με το ΟΧΙ του, δεν θα μας κάνει να ξεχάσουμε, την καταστροφή, την φτώχεια και την εξαθλίωση που έχουν δημιουργήσει στην χώρα μας οι ξεπουλημένοι οπαδοί του ΝΑΙ. Και μόνο που χρησιμοποιούν τις επιπτώσεις του ΟΧΙ εκεί, για να αποδείξουν την ορθότητα των εδώ, επιλογών τους, τους κάνει δυο φορές ένοχους, καταδικαστέους και σιχαμένους.